تاورکرین ها یا جرثقیل های برجی جز لوازم ثابت و رایج در مکان های ساختمان سازی بزرگ هستند. آنها اغلب اجسام را صدها متر بالا می برند و می توانند به فاصله دوری انتقال دهند. کاربر ساختمانی از تاور کرین برای بلند کردن فولاد، بتون، ابزارهای بزرگی مانند ژنراتورها و مشعل های استیلنی و انواع مختلفی از مواد ساختمانی دیگر استفاده می کند.
موقعی که به یکی از این جرثقیل ها نگاه می کنید، کاری که می توانند انجام دهند به نظرغیرممکن می آید. چرا واژگون نمی شوند؟ چگونه می توانند این بومهای بلند اجسام سنگین را بلند کنند؟ اگر دوست دارید بدانید که این تاورکرین ها چگونه کار می کنند این مقاله مناسب شماست. در این مقاله می توانید پاسخ پرسش های خود و حتی بیشتر از آن را بیابید.
قطعات تاور کرین
همه تاورکرین ها دارای قطعات پایه ای یکسانی هستند:
پایه آن لایه بتونی بزرگی است که دکل به آن پیچ شده است تا آن را پشتیبانی کند.
پایه به دکل ( یا برج) متصل شده است که ارتفاع تاور کرین را مشخص می کند.
دکل از بالا به واحد slewing متصل شده است که آن یاد قسمت دارای موتور و چرخدنده است که به جرثقیل اجازه می دهد تا بچرخد:
واحد slewing سه قسمت دارد:
یک بازوی افقی بلند یا بازوی کار است که بخشی از جرثقیل است که بار را حمل می کند. ترولی در طول بازو حرکت می کند و بار را به سمت مرکز جرثقیل یا بیرون از آن منتقل می کند.
بازوی ماشینی افقی کوتاه تر که موتورهای جرثقیلی و الکترونیک و همچنین وزنه های بزرگ بتونی متعادل کننده دارند.
کابین کاربر: بازوی ماشینی شامل موتوری است که بار را بلند می کند و کنترل الکترونیکی انجام می دهد تا آن را حرکت دهد و کابلی دارد که: موتورهایی که واحد slewing را حر کت می دهند در بالای چرخدنده بزرگ قرار گرفته اند.
پس هم اکنون پی بردید که چگونه این تجهیزات بار را بلند می کنند.
تاور کرین چه مقدار می تواند بلند کند؟
نوعا یک تاور کرین دارای خصوصیاتی است که در پی می آید: حداکثر ارتفاع پشتیبانی نشده- ۲۶۵ فوت (۸۰ متر) جرثقیل ارتفاع کلی بیشتر از ۲۶۵ فوت دارد اگر ساختمانی به بلندی جرثقیل برسد.
حداکثر برد – ۲۳۰ فوت (۷۰ متر)
وزنه های متعادل کننده – ۲۰ تن (۱۶٫۳ تن)
حداکثر باری که یک جرثقیل می تواند بلند کند ۱۸ تن است اما این جرثقیل نمی تواند بار بسیار سنگین را در انتهای بازو قرار دهد و آن را بلند کند. جرثقیل، باری که نزدیک تر به مرکز دکل است وزن بیشتری می تواند داشته باشد و انتقال آن نیز ایمن تر باشد. برای مثال، اگر کاربر بار را در ۳۰ متری از دکل قرار دهد جرثقیل می تواند حداکثر ۱۰ تن را بردارد.
جرثقیل از دو سوییچ حد استفاده می کند تا مطمئن شوید که کاربر باری بیش از حد سنگین را با جرثقیل بلند نکند.
سوییچ حداکثر بار، بر فشاری که به کابل می آید نظارت می کند و مطمئن می سازد که بار بیشتر از ۱۸ تن نشود. سوییچ بار لحظه ای، کاربر را مطمئن می سازد که میزان تن در روی جرثقیل موقعی که بار در طول بازو حرکت می کند بیشتر نشود.
معمولا میزان لنگر انداختن وسیله در حد فروپاشی بازو و در شرایط اضافه باری که رخ میدهد اندازه گیری می شود. چرا تاور کرین ها سقوط نمی کنند؟
زمانی که به تاور کرین بلندی نگاه می کنید، این نکته که ممکن است سقوط کنند اعصاب خردکن است چون تاور کرین ها با هیچ نوع سیم یا کابلی پشتیبانی نمی شوند؟
اساس اولیه ثبات تاور کرین لایه بتونی بزرگی است که شرکت ساخت و ساز هفته ها پیش از اینکه تاور کرین را راه بیندازند ریخته است. این لایه نوعا به اندازه ۳۰ فوت در ۳۰ فوت در ۴ فوت (۱۰×۱۰×۱٫۳متر) است و وزن آن حدود ۱۸۲۰۰۰ کیلوگرم است.
پیچ های لنگری بزرگی در این لایه بطور عمقی برای پشتیبانی از جرثقیل جاسازی شده اند: پس این جرثقیل ها اساسا برای تضمین ثبات شان به زمین پیچ و مهره شده اند.
قیمت تاور کرین : قیمت تاور کرین ها نیز متناسب با مشخصاتی که بیان شد و همچنین با توجه با میزان ظرفیت و مدل آنها متفاوت می باشد.